Eerste ski-ervaring Daniek

Mijn reisgezelschap bestond uit drie ervaren skiërs: Britt, Myrthe en Koen. Alle drie hadden ze al jaren ervaring op de latten en wilden weer is op ski vakantie. Vol enthousiasme en goede moed besloot ik mee te gaan, zonder echt te begrijpen wat mij te wachten stond. Van een berg af skiën, zo moeilijk kan het toch niet zijn? 

Op maandag arriveerden we al vroeg in het appartement en gingen we direct door naar de skiverhuur, waar ik mij realiseerde dat ik geen idee had welke maat ski’s ik nodig had, laat staan hoe je die dingen überhaupt aan moest doen.  De verhuurder keek erg chagrijnig door al mijn vragen maar hielp gelukkig goed. Nadat ik eindelijk mijn ski’s, schoenen en stokken had voelde ik me als een astronaut met klompen aan mijn voeten – wankelend en onhandig. 

Britt, Myrthe en Koen probeerden hun lach in te houden terwijl ik stuntelde met alle ski uitrusting. ‘’Je ziet er fantastisch uit!’’ zei Britt met een grijns op haar gezicht. Fantastisch, dacht ik, maar ik voelde me verre van fantastisch. 

Het skiën

Toen begon de uitdaging pas echt. We stonden onder aan de berg en ik keek omhoog naar de eindeloze piste voor me. ‘’Oké laten we dit doen,’’ zei ik met een geforceerde glimlach, terwijl ik mijn uiterste best deed om zelfverzekerd te lijken. 

Maar al snel werd duidelijk dat skiën niet iets is wat je van de ene op de andere seconde onder de knie hebt. Terwijl iedereen soepel de helling afdaalde, wankelde ik op glad ijs. Ik kon niet eens een fatsoenlijke pizzapunt maken zonder om te vallen. 

Myrthe kwam naar me toe en bood hulp aan. ‘’Probeer je gewicht naar voren te verplaatsen en laat je ski’s naar buiten glijden en ski maar achter mij aan,’’ adviseerde ze. Ik knikte, deed mijn best, maar eindigde in de sneeuw met mijn ski’s in de lucht als een omgekeerde schildpad. 

Naar een paar uur ploeteren, begon ik te geloven dat skiën misschien niet mijn roeping was. Uiteindelijk besloot ik om het rustig aan te doen met Koen en te genieten van de prachtige omgeving. Terwijl Britt en Myrthe de pistes onveilig maakten, ontdekte ik het mooie Zell am See. Ik genoot van de après-ski in verschillende barretjes en van de heerlijke Oostenrijkse gerechten. 

Eind van de dag

Toen de dag ten einde liep en mijn vrienden eindelijk terugkeerden van hun avonturen, zaten we samen aan het avondmaal en lachten we om mijn onhandige eerste ski-ervaring. Ik besefte dat het niet uitmaakte dat ik niet meteen een ski-expert werd, het belangrijkste was dat ik plezier had gehad en tijd had doorgebracht met geweldige mensen in een prachtige omgeving. En niet te vergeten, volgend jaar ga ik sowieso op les. 

Mijn eerste ski-ervaring in Zell am See was misschien niet vlekkeloos verlopen, maar het was zeker een avontuur om nooit te vergeten. En wie weet, waag ik me volgend jaar weer op de piste, hopelijk met iets minder gestuntel. Maar tot die tijd zal deze hilarische herinnering mij bij blijven.